Paard in zijn waarde laten

Het is belangrijk om een paard in zijn waarde te laten. Anders heb je kans dat het paard “het opgeeft” en het niet meer voor jou wilt doen. Hij kan gaan staken of op een andere manier verzet tonen. Ook kan het voorkomen dat het paard slechter wil eten. Zelfs door “verkeerd” grondwerk te beoefenen, met agressie naar het hoofd toe, kan het paard apathisch worden en bovendien slecht gaan eten.

Met “in zijn waarde laten” bedoel ik dat je het paard beloont als hij het goed doet en respect voor het paard hebt. Dus tevreden zijn met goede onderdelen of bijna goede onderdelen en belonen door bijvoorbeeld een klopje op de hals te geven of een kriebel op de schouder en eventueel een stappauze met lange teugel in te lassen.

Dus door regelmatig te belonen, ontstaat er een paard dat denkt: dit kan ik gewoon, dit doen we samen wel even. Hij moet het gevoel hebben dat hij de koning is en zijn werk met vertrouwen kan doen voor jou.

Leer te genieten van kleine sprongetjes vooruitgang. Niet alsmaar meer willen of ontevreden zijn met het paard, maar maak belonen een onderdeel van jouw training. Positief bekrachtigen dus. Een klopje op de hals bij fatsoenlijke uitgevoerde onderdelen leidt zelfs tot verbeteringen want het paard zal het daardoor met meer graagte voor je doen.

De kracht van belonen is groot: loven, prijzen en belonen zal zelfs de training tijd halveren. Jullie zullen sneller vooruitgang maken. 

In Paardensport van 27-11 gaat Jessica von Bredow Werndl hier op in (over Dalera): “Het is voor mij belangrijk paarden het gevoel te geven dat ze heel bijzonder zijn. En zodra paarden dat zelf ook voelen, kunnen ze boven zichzelf uit groeien.” En ook: “Ik gaf Unee het gevoel dat hij iets bijzonders is. Daardoor is hij echt boven zichzelf uitgestegen.”